Página:Camões Os Lusíadas Page314 156v.jpg

Wikisource, a biblioteca livre


De hũa os cabellos de ouro o vento leua
Correndo, & da outra as fraldas delicadas,
Acendeſe o deſejo que ſe ceua
Nas aluas carnes ſubito moſtradas,
Hũa de industria cae, & ja releua
Com moſtras mais maſias, que indinadas,
Que ſobre ella empecendo tambem caia
Quem a ſeguio pela arenoſa praia.

Outros por outra parte vão topar,
Com as Deoſas deſpidas, que ſe lauão,
Ellas começam ſubito a gritar,
Como que aſſalto tal nam eſperauão,
Hũas fingindo menos eſtimar
A vergonha, que a força, ſe lançauão
Nuas por entre o mato, aos olhos dando
O que aas mãos cobiçoſas vão negando.

Outra como acudindo mais de preſſa,
Aa vergonha da Deoſa caçadora,
Eſconde o corpo nagoa, outra ſe apreſſa
Por tomar os veſtidos, que tem fora:
Tal dos mancebos ha, que ſe arremeſſa
Veſtido aſsi & calçado (que co a mora
Deſſe deſpir, ha medo que inda tarde)
A matar na agoa o fogo que nelle arde.