Página:Cancioneiro da Ajuda 081 2.jpg

Wikisource, a biblioteca livre

Home que gram bem quer molher
gram dereit'há de trist'andar;
ca se lh'ela nom quer prestar,
al do mundo nom lh'há mester.
Mais que mester lhe pod'haver
o que lhe nom pode tolher
tal coita como sigo tem?

E se est hom'a que Deus quer
per algũa ventura dar
dela algum bem, log'a cuidar
dev'esto, se cient'houver:
ca inda o há de perder;
e creo que dev'a morrer,
se o cuidar, com pesar en.

E tod'home que se poder
per algũa guisa guardar
de nunca molher muit'amar,
fará bom sem, se o fezer;
que, enos dias que viver,
que pesar pode já prender
eno mundo per outra rem?

Mais quem s'en bem guardar quiser,
guarde-se bem d'ir a logar
u veja o bom semelhar
da mia senhor, se lhe Deus der,
que a tal fez, end'o poder;
ca se o vir, log'há d'haver
mui gram coita, sem nẽum bem.


Como vós sodes, mia senhor,
mui quite de me bem fazer,
assi m'ar quit'eu de querer
al bem, enquant'eu vivo for,
senom vós. E sei ũa rem:
se me vós nom fazedes bem,
nem eu nom vos faço prazer.

E per bõa fé, mia senhor,
por quite me tenh'eu d'haver
vosso bem, enquant'eu viver,
nem al em que haja sabor.
Mais vós em preito sodes en,
ca me vos nom quit'eu por en
de vosso vassalo seer.

E quant'eu prendo, mia senhor,
de vós, quero-vo-lo dizer:
hei mui gram coita de sofrer,
ca nom prendo de vós melhor.
E pois mi assi de vós avém,
home seria eu de mal sem,
se nom punhass'em vos veer.


Vós que mi assi coitades, mia senhor,
que eu me quite de vos bem querer,
de pram, cuidades que algum poder