Página:De Magistro (Editora Fi).pdf/45

Wikisource, a biblioteca livre
Santo Agostinho

43


maneat, utin noc versu non manente urbe poterant aliqui ex illa esse Troiani, sive maneat, sicut ex utbe Roma dicimus esse negotiatores in Africa.

29.Augustini - Ut concedam tibi haec ita esse nec enumerem, quam multa fortasse praeter hanc tuam regulam reperiantur, illud certe tibi adtendere facile est exposuisse te verbis verba, id est signis signa eisdemque notissimis notissima. Ego autem illa ipsa, quorum haec signa sunt, mihi, si posses,

vellem ut ostenderes.

existindo mais a cidade, troianos dela poderiam proceder, ou como dizemos existir na África negociantes que lá residem, mas da cidade de Roma procedentes.

29.Agostinho — Assentindo que assim fosse, objeções outras não enumerarei, que esta tua regra possa se acrescentar. Por certo reconheces que expôs palavras com palavras, signos por signos, coisas conhecidas por outras igualmente conhecidíssimas. Quereria se possível que mostrasses quais

signos representam.


III

1.Adeodatus - Miror te nescire vel potius simulare nescientem responsione mea fieri, quod vis omnino non posse, siquidem sermocinamur, ubi non

possumus respondere nisi

III — Primeira proposição[1] -
O procedimento de
comunicação

1.Adeodato - Espanta-me ignorares, ou que possas simular desconhecer que de mim respostas não obterás, já que estamos a discorrer, do que resulta senão por

palavras responder. Tu, por


  1. O capítulo III apresenta a primeira proposição, na qual estende à concepção de linguagem todo o, incluindo aqueles que se dão através dos signos, os quais são responsáveis pelos procedimentos de comunicação das ideias e juízos que fazemos em nosso mundo, exceto aos que se referem a fenômenos naturais.