53
autem nullo alio sensu quam auditu percipi potest. Ita fit, ut, cum scribitur verbum, signum fiat oculis, quo illud, quod ad aures pertinet, veniat in mentem. 14.Adeodatus - Omnino assentior. 15.Augustini - Id quoque te arbitror assentiri, cum dicimus «nomen», significare nos aliquid. 16.Adeodatus - Verum est. 17.Augustini - Quid tandem? 18. Adeodatus - Id scilicet, quod quidque appellatur, velut Romulus, Roma, virtus, fluvius et innumerabilia cetera. 19.Augustini - Num ista quattuor nomina nullas res significant? 20.Adeodatus - Immo aliquas. 21.Augustini - Num nihil distat inter haec nomina et eas res, quae his significantur?
|
Sucede que a palavra escrita ilustra um signo aos olhos, conquanto a voz seria percebida por outro sentido, procede se não da audição para à mente chegar. 14.Adeodato - inteiramente assiro. 15.Agostinho - Do mesmo modo, julgo aprovarias que ao proferirmos nome, algo significaríamos. 16.Adeodato — Por certo que sim. 17.Agostinho - Mas, o quê? 18.Adeodato - Evidentemente aquilo a que nominamos tais como: Romulus, Roma, virtude, rio e inúmeras outras. 19.Agostinho - Porventura estes quatro nomes algo não significariam? 20.Adeodato - Ao contrário, muito. 21.Agostinho - Nenhuma diferença existiria entre esses
|