Página:De Magistro (Editora Fi).pdf/55

Wikisource, a biblioteca livre
Santo Agostinho

53


autem nullo alio sensu quam auditu percipi potest. Ita fit, ut, cum scribitur verbum, signum fiat oculis, quo illud, quod ad aures pertinet, veniat in mentem.

14.Adeodatus - Omnino assentior.

15.Augustini - Id quoque te arbitror assentiri, cum dicimus «nomen», significare nos aliquid.

16.Adeodatus - Verum est.

17.Augustini - Quid tandem?

18. Adeodatus - Id scilicet, quod quidque appellatur, velut Romulus, Roma, virtus, fluvius et innumerabilia cetera.

19.Augustini - Num ista quattuor nomina nullas res significant?

20.Adeodatus - Immo aliquas.

21.Augustini - Num nihil distat inter haec nomina et eas

res, quae his significantur?

Sucede que a palavra escrita ilustra um signo aos olhos, conquanto a voz seria percebida por outro sentido, procede se não da audição para à mente chegar.

14.Adeodato - inteiramente assiro.

15.Agostinho - Do mesmo modo, julgo aprovarias que ao proferirmos nome, algo significaríamos.

16.Adeodato — Por certo que sim.

17.Agostinho - Mas, o quê?

18.Adeodato - Evidentemente aquilo a que nominamos tais como: Romulus, Roma, virtude, rio e inúmeras outras.

19.Agostinho - Porventura estes quatro nomes algo não significariam?

20.Adeodato - Ao contrário, muito.

21.Agostinho - Nenhuma

diferença existiria entre esses