Senhor fremosa, des quando vos vi

Wikisource, a biblioteca livre

Senhor fremosa, des quando vos vi
sempr'eu punhei de me guardar que non
soubessen qual coita no coraçón
por vós sempr'houv', e pois Deus quer assí;
que sabian todos o mui grand'amor
e a gran coita que levo, senhor,
por vós, des quando vos primeiro vi.

E pois souberen qual coita sofrí
por vós, senhor, muito mi pesará,
por que hei medo que alguén dirá
que sen mesura sodes contra mí,
que vos amei sempre máis doutra ren,
e nunca mi quisestes fazer ben
nen oír ren do que por vós sofrí.

E pois eu vir, senhor, o gran pesar
de que sei ben que hei mort'a prender,
con mui gran coita haverei a dizer:
«Ai Deus, por que me van assí matar?»
E veer-m'an mui trist'e sen sabor
e por aquesto entenderán, senhor,
que por vós hei tod'aqueste pesar.

E, pois assí é, venho vos rogar
que vos non pes, senhor, en vos servir
e me queirades por Deus consentir
que diga eu atanto, en meu cantar,
que a dona que en seu poder ten
que sodes vós, mia senhor e meu ben,
e máis desto non vos ouso rogar.