tant’a ſſeu fillo rogou
que o foi end’el ſacar
Mais nos faz ſc̃a M̈̃
a ſeu fillo perdõar
Pois ar fez perdõ auer
a Theofilo un ſeu
ſeruo, que fora fazer
per conſſello d’un iudeu
carta, por gãar poder
con o demo, e ll’a deu
e fez ll’en deus deſcreer
deſi aela negar
Mais nos faz ſc̃a M̈̃
a ſeu fillo perdõar
Pois Theofilo aſſi
fez aqueſta ẗ̃içõ
per q̈̃nt’end’eu ap̃ndi
foi do demo gran ſazõ
mais depois ſegũd’oẏ
repentiu ſſ’é foi perdõ
pedir logo ben ali
u pecador ſol achar
Maiſ noſ faz ſc̃a M̈̃ á ſeu fillo p.
Chorãdo dos olloſ ſeus
muito foi perdõ pedir
ú uíu da madre de deus
a omagen ſeu falir
lle diſſ os pecados meus
ſon tã muítos ſẽ mẽtir
que ſenõ per rogos teuſ
nõ poſſ eu perdon gãar
Mais nos faz ſc̃a M̈̃
a ſeu fillo perdõar…
Theofilo deſſa uez
chorou tãt’é nõ fez al
atẽes a que de prez
todas outraſ donaſ ual
ao demo mais ca pez
negro do fog ỹfernal
á carta trager lle fez
e deulla ant’ó altar
Mais nos faz ſa M̈̃
a ſeu fillo perdõar
Eſta quarta é como ſc̃a M̈̃ guardou ao fillo do iudeu q̃ nõ ardeſſe que ſeu padre deitara no forno
A madre do q̃ liurou