Un infançón mi ha convidado

Wikisource, a biblioteca livre

Un infançón mi ha convidado
que seja seu jantar loado
par mí, mais eu non o hei guisado;
e direi-vos por que mi avén:
ca ja des antan'hei jurado
     que nunca diga de mal ben.

Diss'el, poi-lo jantar foi dado:
«Load'este jantar honrado!».
Dix'eu: «Faria-o de grado,
mais jurei antan'en Jaén,
na oste, quando fui cruzado,
     que nunca diga de mal ben.