Con vossa graça, mia senhor

Wikisource, a biblioteca livre

Con vossa graça, mia senhor
fremosa, ca me quer'eu ir
e venho-me vos espedir,
porque mi fostes traedor:
ca, havendo-mi vós desamor,
u vos amei, sempr'a servir,
des que vos vi, e des entón,
m'houvestes mal no coraçón.

Pero de vós é a min peor,
porque vos vej'assí falir:
que eu ben poderei guarir
oimais sen vós, ca mui milhor
dona ca vós hei por senhor
e que non sabe assí mentir;
que fara adur tal traĩçón
sobre seu home, sen razón.

E veeredes qual amor
vos eu fazía, pois partir
me vin de vós; e descobrir-
-vos-hei dun voss'entendedor
vilão, de quen vós sabor
havedes, e a quen pedir
foste-la cinta; por én non
vos amarei nulha sazón.