Gran coita sofr'e vou-a negando
Gran coita sofr'e vou-a negando;
ca non quis Deus que coita sofresse
que eu ousasse, mentre vivesse,
nunca dizer; e por aquist'ando
maravilhado de como vivo
en tan gran coita com'hoj'eu vivo.
E esta coita, de que eu jaço
cuidando sempre, des que me deito,
pois me levo, sol non é en preito,
que cuid'en al; e por én me faço
maravilhado de como vivo
en tan gran coita com'hoj'eu vivo.
Ben sei que home sol non m'entende
qual coita sofr', e como coitado
eu viv'hoje, nen ést'home nado
que o soubesse, que non fosse ende
maravilhado de como vivo
en tan gran coita com'hoj'eu vivo.
E non o ouso dizer, cativo!
De máis, desejo mia mort', e vivo!