O meu amig', amiga, que me gran ben fazía
Aspeto
O meu amig', amiga, que me gran ben fazía,
fez-me preit'e menage que ante me vería
que se fosse; e vai-s'ora de carreira sa vía!
E sempre mi assí ment'e non ha de mí vergonha!
Non me viu máis dun día e vai-s'a Catalonha.
Nunca vistes, amiga, quen tal amigo visse,
ca me jurou que nunca se ja de mí partisse!
E máis foron de cento mentiras que m'el disse!
E sempre mi assí ment'e non ha de mí vergonha!
Non me viu máis dun día e vai-s'a Catalonha.
Non sabedes, amiga, como m'houve jurado
que nunca se partisse de mí sen meu mandado.
E mentiu-me cen vezes e máis o perjurado!
E sempre mi assí ment'e non ha de mí vergonha!
Non me viu máis dun día e vai-s'a Catalonha.