O meu amigo, que eu sempr'amei

Wikisource, a biblioteca livre

O meu amigo, que eu sempr'amei
de-lo primeiro día que o vi,
houv'el un día queixume de mí,
non sei porque, mais logo lh'eu guisei
     que lhi fiz de mí queixume perder;
     sei-m'eu com'e non o quero dizer.

Porque houve el queixume, os meus
olhos choraron muito con pesar
que eu houv'én, poi-lo vi assanhar
escontra mí, mais guisei eu, par Deus,
     que lhi fiz de mí queixume perder;
     sei-m'eu com'e non o quero dizer.

Houv'el de mí queixum'e ũa ren
vos direi que mi avẽo des entón:
houv'eu tal coita no meu coraçón
que nunca dormí e guisei por én
     que lhi fiz de mí quixume perder;
     sei-m'eu com'e non o quero dizer.

E quen esto non souber entender
nunca én máis por mí pode saber.