Quant'ha, senhor, que m'eu quitei

Wikisource, a biblioteca livre

Quant'ha, senhor, que m'eu quitei
de vós, tant'ha que d'al prazer
non vi; mais pois de vos veer
Deus guisou, ja agora verei
     prazer, por quanto pesar vi,
     des quando m'eu de vós partí.

Mui triste, sempre trist'andei,
com'homen que con gran pesar
vive; mais pois m'el foi guisar
de vos veer, ja veerei
     prazer, por quanto pesar vi,
     des quando m'eu de vós partí.

A meu pesar, quanto morei
sen vós, foi, e daquestes meus
olhos; mais pois que m'ora Deus
o guisou, j'agora terei
     prazer, por quanto pesar vi,
     des quando m'eu de vós parti.