Roguei-vos eu, madre, ha i gran sazón

Wikisource, a biblioteca livre

Roguei-vos eu, madre, ha i gran sazón,
por meu amig'a que quero gran ben
que o viss'eu e a vós non prougu'én;
mais, poi-lo eu ja vi, de coraçón
     gradesc'a Deus que mi o fezo veer,
     e que non hei a vós que gradecer.

Gran sazón ha, madre, que vos roguei
que o leixassedes migo falar,
e non quisestes vós esto outorgar;
mais, poi-lo eu ja vi e lhi falei,
     gradesc'a Deus que mi o fezo veer
     e que non hei a vós que gradecer.

Vós non quisestes que el veess'aquí,
o meu amig', ond'havía sabor
de o veer, e quis Nostro Senhor
que o eu visse; mais, poi-lo eu ja vi,
     gradesc'a Deus que mi o fezo veer
     e que non hei a vós que gradecer.

Mostrou-mi-o Deus e fez-me gran prazer,
sen haver eu a vós que gradecer.