Cantigas de Santa Maria/CXVIII

Wikisource, a biblioteca livre


Como Santa Maria resucitou en Saragoça un mino que levaron morto ant' o seu
altar.

Fazer pode d' outri vive-los seus
fillos aquela que Madr' é de Deus.

Dest' un miragre direi que oý,
que fez a Virgen, per com' aprendi,
en Saragoça da moller y
que paria morto-los fillos seus.
Fazer pode doutri vive-los seus...

Con seu marido barallava mal
muitas vezes sobr' este preito tal;
poren de cera omagen, non d' al,
fez de meno dos deiros seus,
Fazer pode d' outri vive-los seus...

Que prometeu aa Virgen de prez.
Pero tal parto tres vegadas fez;
e quando vo aa quarta vez,
pariu mort' outro, chorando dos seus
Fazer pode d' outri vive-los seus...

Ollos, dizendo: «Sennor, que farey?
Pois est' é morto, nunca vivirey
con meu marido; mas a ti yrei
que a teu Fillo rogues que dos seus
Fazer pode d' outri vive-los seus...

Miragres mostre por ti, ca sei ben
que o fará, desto non dulto ren;
pois faça esto por ti, ca ben ten
meu marido que ambos somos seus,
Fazer pode d' outri vive-los seus...

Eu e ele.» E tan muito chorou
en dizend' esto, e tanto rogou
que o men[o] enton viv' achou.
E fez chamar y dous omes seus
Fazer pode d' outri vive-los seus...

De ssa casa; e seu marid' enton
y vo logo con gran devoçon,
e muitas gentes loaron enton
aa Virgen que val sempr' aos seus.
Fazer pode d' outri vive-los seus...

Tan tost' a madre foi sigo levar
seu fill' a Salas, e ant' o altar
pos ssa omagen, dizendo: «Loar
desta devemos os miragres seus.»
Fazer pode d' outri vive-los seus...